Kalbin hikayesi

04. 01. 2017
6. uluslararası dış politika, tarih ve maneviyat konferansı

Kalbimin aslında neyi sakladığını keşfetmeye başladım. Bu benim kendi varlığımın özüdür. Varlığımın gerçekliği nerede başlıyor ve bitiyor ve bu sadece başka bir yanılsamadır - sadece benden başka bir yerden gelen bir niyet.

Hayatta her zaman bir şeyler öğreniyoruz. Sadece bu dünyada (hayatta) değil, büyük ihtimalle geçmiş yaşamlarda (dünyalarda) da uzun yolculuğumuz boyunca biriktirdiğimiz korkular ve acılarla dünyayı tanırız.

Daha önce ne olduğumu hatırlayamıyorum ama kafamda geçmişe tutunmanın ve şimdiki zamanda daha iyi bir gelecek için umut etmekten vazgeçmemenin imkansız olduğunu anlayabiliyorum.

Hayatım ve kaderimle nasıl başa çıkacağım sorularına cevap aradığım bir noktaya geldim. Hayatımdaki bir sonraki yolu ve yönü nasıl planlayacağım, çünkü her şeyin bir sınırı olduğunu hissediyorum - insan hayatı milyonlarca yıl sürse veya saniyenin yalnızca milyonlarca yüzde biri kadar sürse bile. Hikayede her zaman bir yerde başlayıp bir yerde biten bir yaşam döngüsü vardır ki yeniden yeni bir şeyler gelebilsin.

Kendini tanıma yoluyla kendini dönüştürmekle ilgilidir zayıflıklar a kuvvetiçimde sakladığım. Eğer orada kalırsam ve hareket etmezsem. Dünya etrafımda akacak ama ben kendi icadımın olmadığı bir kader tarafından savrulup kalacağım. Gitmeye karar verirsem bir değişiklik olacak ama korkarım ki her şeyden ve her şeyden önce kendimden vazgeçmek zorunda kalacağım. zaten, yolculuğunun sonunda.

Pek çok yol ve pek çok yer gezdim; pek çok hata ve serap tanıdım. Bana, bu dünya gezegeninde bir beden aracılığıyla oynamak ve yaratmak isteyen bir çocuğun ruhuna sahip yalnızca bir insan olduğumu gösteren şeyler gördüm.

Sırf o hayali sabit noktayı bulmak için Dünya'yı, hatta tüm Evreni hareket ettirebileceğim aklıma geldi. Ama etrafınızdaki boşlukta değil, kendi içinizde, çünkü bizim varlığımızın ölçülemez gücü orada gizlidir. öyle değil TO daha fazlası ve değil TO az. İçinde cilt çok ama yine de görünüşte çok az. Birçok gizemin cevabını kalbimde saklıyorum. istemiyorum görmeyi özlesem de, bunu görmekten korkuyorum.

Gözlerin kapalı bir daire içinde dans etmeye benziyor. Her sorunun cevabı ortada gizlidir. Kendimi açığa vurma ve ona maruz kalma konusunda tam özgürlüğe sahip olduğum bir an.

Haklısın

Aynı rüyaları, aynı görüntüleri defalarca tekrarlayabiliriz. Sonsuza dek söyleyebiliriz: Haklısın! İleriye doğru bir adım atmak size kalmış. Tam bir özgürlüğe sahipsiniz. Gün gelecek senin bir kalp hikayesi bu senin görevin.

Hala biraz kaldı

Hayalim çok uzun zaman önce, hâlâ bu dünyaya doğru yoldayken geliyor. Bir hayali gerçekleştirmenin ne kadar zor olduğunu anlayamıyormuşum gibi davranmayacağım ama kendi kalbinizi dinlemeye başlarsanız tünelin sonundaki o hayali ışık görünecektir. Uzun bir yolculuk olabilir ve bazen şunu söylemek istersiniz: İstiyorum Şu anda. Cevap yakında gelecek: onun için hazır mısın? Eğer öyleyse, o zaman olacak. Değilse, hayatınızın hayali yapbozunun bir parçası hala eksik demektir.

Bu aşağılanma ya da kendinizi cezalandırmanız ya da daha yüksek bir amaca uymayan, başarısızlığa izin vermeyen, hatta planı henüz yerine getirmeyen biri olarak kendinizi aşağılamanız gerektiği hissi değil.

Bunda çok fazla tevazu var. En büyük hediyeler testereyi en az zorladığımızda gelir. Basitlikte güç vardır. Korku bizi kör noktalara sürükler. Kalp, yolunuzdaki birden fazla kilidi açabilir.

Bir seçim olarak acı çekmek

Yeterince iyi olmadığımız ve başkalarının daha iyi durumda olduğu hissinden sürekli acı çekiyorsak. Diğerlerine soralım: Doğru cevabı bulana kadar kalbe giden yolda kaç kez düşmen gerekti? Cevap her zaman şuna benzer olacaktır: bazen çok acı veriyordu ama değdi... J

Dünyayı tanımak için acı çekmemize gerek yok. Acı çekmek bilgiye ulaşmanın yollarından yalnızca biridir. O tek kişi değil. – O tek kişi değil. Önemli olan yaralanmayı değil öğrenmeyi getirecek şekilde düşmeyi öğrenmektir. Küçük bir çocuk gibi, doğru olanı, ilk adımı nasıl atacağını bulana kadar pek çok yanlış girişimden geçer. Tamamen özgüvenli ve maksimum özveriyle. Bunun için başka bir desteğe ihtiyacı yoktur. Kendi kendine gidiyor. Yol bu. Bu Kalbin yolu – İçinizdeki dürtüyü takip edin. Dünyayı iniş ve çıkışlarla keşfetme arzusu. Düşmenin acı vermesine gerek yok. Yükselebilir…

Benzer makaleler